Ροτσίδειο Στάδιο και Νίκος Σταμάτης, η ανακάλυψη ενός οικογενειακού διαμαντιού!!!

Τρία χρόνια και μισό, πάει που έχει πεθάνει ο πατέρας μου ο Νίκος Σταμάτης. Το ξεψάχνισμα στο υλικό ξεκίνησε από τότε. Η μάνα μου η Γιαννούλα (τη χάσαμε πρόσφατα) δεν είχε να κάνει με τα επίγεια, κυρίως εικόνες και βιβλία. Ο πατέρας μου, αρκετά γνωστός στην εποχή του για τη λατρεία του στα αντικείμενα, στις αντίκες και την παράδοση έχει αφημένα παντού αντίκες, άχρηστα αντικείμενα, βιβλία, μουσειακά εκθέματα, προσωπικές συλλογές, παλιά σουβενίρ και ένα σωρό άλλα πράγματα που συνθέτουν εν πολλοίς το «Μουσείο Νίκος Σταμάτης» στο Μάμμαρι.

Έναν χώρο που για να γίνει μουσείο θα πρέπει να φιλτραριστεί και να ξεκαθαριστεί ανάμεσα στις χιλιάδες αντικείμενα χωρίς μουσειακή αξία, από εμένα και τα άλλα τρία μου αδέρφια. Εκεί λοιπόν ανάμεσα σε μια κούζα της Λαπήθου, ένα καντάρι και ένα σήμα φορτηγού Thornycroft, ανακαλύψαμε προχθές μια στοίβα με κορνίζες. Οι δύο πρώτες αδιάφορες, η τρίτη ήταν ένα ευχαριστήριο δίπλωμα για την προσφορά ενός πίνακα του πατέρα μας στον Δήμο Έγκωμης (λαβή για αναζήτηση και αυτό). Η τέταρτη ήταν το διαμάντι που βρίσκεται σήμερα δίπλα στη στήλη. Η Σημερινή της Δευτέρας, 22 Σεπτεμβρίου 1986. Ο Νίκος Καρύδης, αθλητικογράφος, ιστοριογράφος (με σφραγίδα και τηλέφωνο παρακαλώ) απευθύνει χαιρετισμό στα εγκαίνια του Ροτσιδείου Σταδίου. Ανάμεσα στους προσκεκλημένους, έτσι όπως καταγράφεται στο φύλλο, εκτός από τον Νίκο Καρύδη, ήταν ο μέγας δωρητής Στέλιος Ιωάννου, η μητέρα του ήρωα, Αναστασία Ροτσίδη, ο Παντελής Κούρος, εκπρόσωπος της ελληνικής πρεσβείας (ανώνυμος) και ο καρδιακός φίλος του πατέρα μου, αγωνιστής της ΕΟΚΑ και πρώην υπουργός, Νίκος Κόσιης. Στο φύλλο υπάρχουν σημειώσεις με μαρκαδόρο από άγνωστο χέρι.

Στον χαιρετισμό του, ο Νίκος Καρύδης τονίζει τις προσπάθειες του Νίκου Σταμάτη για

την υλοποίηση του έργου κατασκευής του σταδίου, όπως και τον Στέλιο Ιωάννου για τη χρηματική προσφορά προς το σωματείο. Όπως και να ‘χει το διαμάντι αυτό με συγκίνησε. Είχα γράψει το 2012 για το Πανεπιστήμιο Κύπρου (ΚΕΠΕΑΑ), μια ιστορική πραγματεία για τα σωματεία του Μάμμαρι από το 1942-1979. Μετά τα χρόνια αυτά, λείπανε κάποια πρακτικά, χάνονταν κάπου τα αρχεία, μεγάλωνε μετά η εργασία, έμεινε ώς εκεί. Τα χρόνια της προεδρίας του πατέρα μου, περάσανε στον επίλογο με σύντομες αναφορές. Ο Νίκος Σταμάτης έγινε πρόεδρος το 1981 και παρέμεινε για δεκαεφτά χρόνια. Κατά τη διάρκεια της θητείας του εκτός από ποδόσφαιρο και άλλα, ο Ροτσίδης απέκτησε γήπεδο και οίκημα. Για το οίκημα βρήκα πάνω κάτω μια δυο πληροφορίες. Για το γήπεδο τίποτα. Έλα όμως που ήρθε η στιγμή… Ωραίο πράγμα η αναζήτηση στο παρελθόν σου.

Δυστυχώς όμως εκεί που ψάχνω και αναζητάω μέσα στις άδειες κάμαρες και τις αντίκες γυρνάω να δω τη μάνα μου να τη ρωτήσω πού να έκρυψε ο πατέρας μου το τάδε βιβλίο ή το τάδε αντικείμενο… μα ούτε Γιαννούλα, ούτε Νίκος…

Χριστόδουλος Σταμάτης

• Το άρθρο γράφτηκε τον Απρίλιο του 2023 και πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πολίτης.

• Η πρώτη φωτογραφία είναι πλακέτα-σήμα το οποίο εμπνεύστηκε ο Ευάγγελος Κοτζιάπασιης, ένας από τους ιδρυτές του Σωματείου, όταν βρισκόταν στα κρατητήρια της Κοκκινοτριμιθιάς κατά τη διάρκεια του Αγώνα της ΕΟΚΑ. Βρίσκεται στο γραφείο στο Σωματείο στο Μάμμαρι!